مدح و مناجات با امیرالمؤمنین حضرت علی علیه‌السلام
مثـل بـذری که بـدون آب زائـل می‌شود بی‌ولایت هم نماز و روزه باطل می‌شود شاهدْ «أکمَلتُ لَکُم» ناظرْ «حدیث منزلت» دین به حُب حـیدر کـرار کـامل می‌شود بی‌خردها فکر می‌کردند در وقت رکوع هر کس انگشتر ببخشد آیه نازل می‌شود از گِل حـیدر برای دوستـانش خرج شد لطف از او بوده اگر که، فیض حاصل می‌شود در عمارتخانه‌ات شاه نجف! روح الامین در میان کفـشداری‌هاش شاغـل می‌شود گرد و خاک صحن تو الوات را عارف کند هر که دارد با تو حشر و نشر، واصل می‌شود مَرکبت هم در طریق وصل، صاحبدل بُود اسم دُل دُل با کمی تغییر دِل دِل می‌شود موجبات کسر شأنت نیست هم آغوشی‌ام موج هم هر روز هم آغوش ساحل می‌شود دیدن روی خـدا کاری‌ست ناممکن ولی دیدن روی خـدا در این شـمایل می‌شود |